Η καψούρα και ο έρωτας δεν κάνουν εξαιρέσεις

Όλοι μας έχουμε καψουρευτεί, έχουμε ερωτευτεί, έχουμε φαντασιωθεί. Ίσως όχι με αυτή τη σειρά και ίσως όχι με την ίδια σπουδαιότητα. Ίσως όλα αυτά τα συναισθήματα να μην αφορούν και τον ίδιο άνθρωπο. Αυτό ακριβώς κάνει τη μεγάλη διαφορά.

Αν δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ, θεωρείς ότι η καψούρα είναι κάτι το αξεπέραστο, κάτι το βαρύ και ασήκωτο. Στην πραγματικότητα το να καψουρευτείς είναι εύκολο. Βγαίνεις έξω, πας για ένα ποτάκι και το μάτι σου θα σταματήσει σίγουρα σε κάποιον ή κάποια.

Αν είσαι μόνος, χωρίς σχέση, μπορεί να σου γυαλίσει ιδιαίτερα και να θελήσεις να κάνεις κάτι παραπάνω. Μπορεί και να κολλήσεις άσχημα και να περιφέρεσαι στο σπίτι με ένα ποτό ακούγοντας τα περίφημα καψουροτράγουδα, νιώθοντας απογοήτευση για την έλλειψη.

Η καψούρα είναι ένα περαστικό καπρίτσιο

και η καψούρα πληγώνει την καρδιά

Η καψούρα όμως είναι κάτι που χαρίζεται σχετικά γενναιόδωρα από τη «φύση». Μπορεί να καψουρευτούμε ουκ ολίγες φορές στη ζωή μας, είτε είμαστε σε σχέση, είτε όχι. Μερικές φορές πάλι μπορεί η καψούρα να είναι ένας τρόπος να ξεπεράσουμε το πρόβλημα που έχουμε με το σύντροφό μας. Νιώθουμε έλξη για κάποιον άλλο, αισθανόμαστε ότι μας αρέσει, ότι θα μπορούσαμε ίσως να…. Αλλά συνήθως κάπου εκεί σταματά το όλο θέμα. Γιατί η καψούρα είναι σε γενικές γραμμές ένα καπρίτσιο, ένας ενθουσιασμός ο οποίος σταματά όσο εύκολα ξεκινά, συνήθως υπό το βάρος της λογικής και άλλων πρακτικών πραγμάτων.

Στην καψούρα έχουμε περιθώριο να μην είμαστε πολύ σοβαροί και πολλοί αυστηροί. Επιτρέπονται παιδιάστικες συμπεριφορές, βλακειούλες που θυμίζουν παιδικούς έρωτες. Μπορούμε να πάμε να γραφτούμε στο ίδιο βίντεο κλαμπ που πηγαίνει και εκείνη/ εκείνος, για βλέπουμε το αντικείμενο του πόθου μας συχνά. Αλλά όταν συνειδητοποιήσουμε ότι το να πηγαίνουμε σε ένα βίντεο κλαμπ που βρίσκεται 10χλμ από το σπίτι μας δεν είναι πολύ λογικό, θα σταματήσουμε. Στην πραγματικότητα μπορούμε να είμαστε καψούρηδες και με δέκα άτομα ταυτόχρονα, που λέει ο λόγος.

Η καψούρα δεν είναι έρωτας

Στον έρωτα όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο έρωτας εμπεριέχει την καψούρα, η καψούρα όχι απαραίτητα τον έρωτα. Ο έρωτας παίρνει τον ενθουσιασμό αυτόν και τον πάει ένα ή περισσότερα βήματα πιο πέρα. Μας δίνει την αφορμή και την αιτία να αλλάξουμε πράγματα, έτσι ώστε να εκπληρώσουμε το σκοπό μας. Ο έρωτας είναι συνήθως σφοδρός και ισοπεδωτικός, δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο διάβα του. Μπορούμε να γκρεμίσουμε τα πάντα, να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλό ή το κακό ανάλογα, να εκθεμελιωθούμε προς χάριν του έρωτα μας.

Το κοινό χαρακτηριστικό του έρωτα και της καψούρας είναι ότι και οι δυο μπορεί να είναι ανεκπλήρωτοι. Μπορεί να φάμε την κατά κόσμον χυλόπιτα και να βιώσουμε την απόρριψη. Ωστόσο, στην καψούρα μπορεί και να μη μας νοιάξει, γιατί θα βγούμε, θα πάμε σε ένα σκυλάδικο, θα πιούμε, θα καπνίσουμε, θα τραγουδήσουμε και μετά από μια δυο μέρες θα είμαστε εντάξει. Η απόρριψη του έρωτα όμως είναι σοβαρή και επικίνδυνη. Ίσως για αυτό πολλοί θεωρούν την καψούρα πιο απλή περίπτωση.

Φυσικά πάντα μιλάμε γενικά, γιατί σε προσωπικό επίπεδο μπορεί κανείς να συναντήσει τα πάντα. Πόσες νεανικές καψούρες ή γεροντοκαψούρες αντίστοιχα έχουν συγκλονιστικά και συνταρακτικά αποτελέσματα; Πόσοι άνθρωποι θεώρησαν ότι ερωτεύτηκαν ενώ ήταν απλά καψούρηδες; Πόσοι βίωσαν ένα τεράστιο προσωπικό δράμα γιατί νόμιζαν ότι βρήκαν τον έρωτα της ζωής τους; Άβυσσος η ψυχή… και ειδικά όταν υπάρχει και μια σχετική συναισθηματική ανωριμότητα.

Κάποια μέρα η καψούρα θα μας χτυπήσει την πόρτα

Καθότι όμως είμαστε άνθρωποι και απέχουμε πολύ από την τελειότητα, καλό είναι πάντα να θυμόμαστε πως ο,τι τυχαίνει σε κάποιον άλλο μπορεί να τύχει και σε εμάς… Μπορεί κάποια μέρα η καψούρα να μας έρθει από εκεί που δεν το περιμένουμε.