ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

Όσα όνειρα και να γεμίσει το σαλόνι

όσο κι αν φαίνονται σαν αίμα μες το χιόνι,

όσες οι λέξεις πάνω στο χαρτί απλωμένες,

τόσες οι νύχτες οι ξενυχτισμένες!

Τίποτα δε θ’ άλλαζα απ’ όλα αυτά, όσο κι αν

ώρες-ώρες πονάνε βαθιά!

Τίποτα απ’ το τώρα δε θ’ ακουμπούσα,

μόνο τα παλιά θα πείραζα αν θα μπορούσα

μόνο τα παλιά…

Πράξεις που δε γίνανε λόγια που ξεφύγανε

μόνο τα παλιά… μόνο τα παλιά!

Όσο κι αν σε σκέφτομαι, όλο και πιο πολύ

όσο κι αν ο χρόνος που περνάει, δε γιατρεύει την πληγή,

όσο κι αν δε βρίσκω τρόπο να στο πω,

τόσο θα ξέρω πως πάντα θα σε αγαπώ!

Τίποτα δε θ’ άλλαζα απ’ όλα αυτά, όσο κι αν

ώρες-ώρες πονάνε βαθιά… Φαντάσματα απ’  τα παλιά!!